گم شدم

نمی فهم چمه
تحمل هیچی رو ندارم
حتی دلم نمی خواد حرف بزنم
حتی حرف زدن آدما عصبیم می کنه اینکه راجع به همه چی حرف می زنن دلم می خواد بهشون بگم بابا اگه حرف نزنی نمی گن لالی
تقصیر اونام نیستا ، من کم تحمل شدم شاید من تحمل چیزی رو که با افکارم مغایر هست رو ندارم
عصبی ام دستام می لرزه فکرم پر از افکار مختلفه که بیش از نصفش منو سوق میده به افکار منفی
از این حالت متنفرم
یواش یواش دارم از خودمم متنفر میشم
نمی دونم اگه بخوام همینجوری پیش برم به کجا می رسم
ولی از اینجوری بودن خودم خسته شدم
شاید هم الان دارم اقرار می کنم
شاید فقط چون دلم درد می کنه همه چی داره روم اثر بد می ذاره و باعث میشه همه چیو به بد ترین شکل ممکن ببینم
نمی دونم
آره فک کنم همینه دل درد، درد جسمیم
فقط خواستم اینا رو بگم
که تو دلم نمونه