بدون عنوان fn,k uk,hk

چای آوردند- آب دهان خود را قورت داد و دوباره گفت- چای آورد. عجیب مچش قوی است، با یک دست سینی را گرفته، 7 استکان کمر باریک با یک قندان- سنگین است- اما می‌تواند... دست دیگرش کجاست؟ اون که چادر به سر نداره که با دستش چادر را در زیر گلویش گره بزنه. پس اون یکی دستش کو؟ -در دید نیست- فضا تاریکتر شده، مگس دور لامپ می‌چرخد، دیوانه شده، با دقت بیشتر متوجه می‌شوی که چه پوست زیبایی هم دارد - من مگس را می‌گویم!!

جلوی من رسیده بود، عشوه‌ای هم آمد - من مگس را نمی‌گویم- باز آن یکی دستش را نمی‌بینم، مهم نیست؛ نگاهش در نگاهم گره خورده بود که بخار چای را زیر دماغم احساس کردم، چه می‌شود کرد؛ من برای همین اینجا بودم که چای بردارم، دستم بلرزد و روی خودم بریزمش تا او با دستمال پاکش کند، البته اکثراً می‌آید روی آن می‌نشیند و دست به دست می‌مالد - مگس را می‌گویم- و معمولاً بعدش می‌روند سر اصل مطلب. اما نه او به کسی شباهت داشت که دستمال به دست بگیرد و نه من دستم می‌لرزید.

دو دست را بردم جلو و استکان را گرفتم، آن فضای تاریک قبلی تاریکتر شد، در سمت چپ هاله‌ای احساس کردم، بدون اینکه نگاه کنم به خود بالیدم، دست گمشده را کشف کرده بودم؛ چاقوی زیبایی را محکم گرفته بود و به سمت گردم می‌آمد، در حالی که چشم‌هایم را می‌بستم خدا را شکر کردم که شبیه آن یکی دستش است، بستم که بزند، بزن، بزن، بزن، بزن، یالا اون زنگ لعنتی رو بزن، پسر چه کار می‌کنی، هوا سرده، به چی فکر می‌کنی خره...

- نه پدر می‌رویم بعداً می‌آییم.

- این پسر هم شورش را درآورده. آخر این نهمین بار است؛ دیگر من نمی‌آیم، خواستی با مادرت بیا...



- مگس را می‌گوید-