گر خواهی نشوی رسوا

دیوار: خوب این چطوره؟ ... مثلا من یه دیوار ِ غصه دارم و خیلی هم دارم غصه می‌خورم. ببین معلومه؟

بابادیوار: آره ارواح ِ عمه ات، با اون نیش تا بناگوش رفته ات.

نه عزیزم فایده ای نداره، الان غم و غصه مرض شایعی است. اینطوری در واقع همرنگ همه ای، تازه غم و غصه یه جورایی مسریه، جذب می‌کنه، اگه همرنگ جماعت نباشی ، معمولا جماعت رو همرنگ ِ خودت می‌کنی...راستی، دفعه آخرت باشه که به آبجی ِ من توهین می‌کنی ها!

دیوار: ببین ما با کی داریم معاشرت می‌کنیم...بابایی یادت نیست که تو الان مردی و عمه هم خیلی قبل از اون ترشیده بود و تو هم با این ترفند هات هیچوقت نتونستی به کسی غالبش کنی.

بابا دیوار: راست می‌گی دلبندم ، بعضی وقت ها قاطی می‌کنم. ولی به نکته خوبی اشاره کردی.
عمه ات توزندگیش خیلی شکست خورد ، بیچاره از این لحاظ واقعا تک بود ، بهمین خاطر هم هیچوقت نتونست همرنگ ِ جماعت بشه.
می‌تونی روی این مساله کار کنی.

دیوار: نه بابایی، جواب نمی‌ده! اینهم مثل ِ همون غم و غصه است. راستش بازنده ها خیلی سریع همدیگه رو جذب می‌کنند . بخصوص اگه مثل عمه ام توی روابط باختی باشی، اونقدر سریع می‌تونی یه جمع دوروبرت فراهم کنی که نپرس.
بعدشم همه با افتخار از شکست هاشون توی روابط ِ مختلف تعریف می‌کنن و همدیگه رو بیشتر جذب می‌کنن، تا اینکه دوباره دوتا دوتا به هم جفت می‌خورن.
راستش نمی‌گه رابطه ای که باشکست شروع بشه حتما شکست می‌خوره ، ولی به هر حال ریسکش خیلی زیاده . بنابراین شکست و شکست و تکرار و تکرار و همرنگ شدن و در واقع بی‌رنگ شدن شایع میشه.

بابا دیوار: ببینم اصلا تو باز چه مرگته که نمی‌خوای همرنگ ِ جامعه بشی؟

دیوار: هیچی... یه بار شنیدم یکی می‌گفت :"گر خواهی نشوی رسوا ، همرنگ ِ جماعت شو!"
من هر چی فکر کردم نفهمیدم جریان از چه قراره... تا اینکه یکی از دوست هام که یه جورایی آدمیزاده ولی به خودش میگه پاتشاه ، بهم گفت وقتی با مساله ای روبرو هستی که از پسش بر نمی‌آیی و فرض هایت اولیه ات هم کمه ، فرض کن گزاره غلطه و دوباره سعی کن ، اینطوری یه فرض اولیه دیگه هم داری که روش کار کنی...
من هم داشتم همین کار رو می‌کردم ، ولی می‌بینی که... ضرب المثل اصلا جور در نمیاد ، مثال ِ نقض زیاد داره .
آدم ِ غصه دار ، توی یه جماعت ِ شاد و مهربون ، رسوا نمی‌شه که هیچ ، حتی جماعت رو هم همرنگ ِ خودش می‌کنه.
یا یه بازنده ، توی ِ جماعتی که لزوما برنده با بازنده هم نیستند، یه جورایی همه رو تبدیل به بازنده می‌کنه و البته بدون‌ ِ رسوایی.

بابا دیوار: این رفقات هم مثل ِ خودت قاطی دارند...
خوب حالا که چی؟
من می‌گم ، اکه این ضرب المثل ، بعنوان یه گزاره منطقی درست نیست ، دلیل نمی‌شه بعنوان ضرب المثل غلط و اشتباه باشه.
اون رفیقت بهت نگفت که تو مسایل اجتماعی استفاده از روشهای آماری بهتر جواب می‌ده؟

دیوار: چطور مگه؟

بابا دیوار:می‌خوام بگم... تو خودت مگه اون بازی ِ مسخره رو برای همین مسایل شروع نکردی؟ پس چرا دوباره نشستی و با خودت راههای غلط رو امتحان می‌کنی...

دیوار: اولا اون بازی اصلا مسخره نبود، و این که گفتی تازه یه جنبشه ولی...

بابا دیوار: ولی نداره... اصلا من خودم راوی بعدی می‌شم.

سلام دیولاخ
ضرب المثل بعدی اینه: گر خواهی نشوی رسوا ، همرنگ ِ جماعت شو!
ببینم باهاش چی‌کار می‌کنید.
راستی من همه ضرب المثل رو گفتم و با توجه به اینکه عملا وجود ندارم پس صندوق ِ پستی ای هم در کار نیست، ولی همینجا نشستم و نظراتتون رو می‌خونم.
با اینکه خودم یه جاهایی از اون بازی رو خیلی دوست داشتم، مثل ِ اون تیکه ای که باید حدس می‌زدید کدوم دیو ، نظرش چیه. ولی به هر حال با این کارم گند زدم به بازی ِ پسرم ، که ایرادی نداره، به هر حال من سنی ازم رفته و کلی بیشتر از اون تجربه دارم پس این حق رو به خودم می‌دم.
منتظر نظر هاتون هستم، اگه لطف کنید در کنار ِ ضرب المثل ِ دیو-اصلاح شده تون ، نظرتون رو هم در مورد ِ ضرب المثل بنویسید ، خیلی خوب می‌شه.(راستی از روی دست ِ‌ همدیگه هم تقلب نکنید ها)

بابا دیوار

---------------------------

پیام تبلیغاتی:
دیوار فقط همین یک نسخه است و تنها در همین مکان (دیولاخ) ارایه می‌شود، لذا خواهشمندم ، قبل از مصرف به نشان ِ ثبت شده توجه فرمایید.

همچنین(به همین دلیل) توصیه می‌شود ، دیوار را به مکان های دیگر نکشید و با توجه به قالب های ذهنی و شخصی تان( از محیط ها و موجودات ِ دیگر) ، تفسیرش نکنید.