۱۳۸۷ تیر ۲۳, یکشنبه

فرقی نمی کنه گودال آبی کوچک باشی یا دریایی بی کران ، زلال که باشی آسمان در توست

( کسی می دونه مرحوم دیوژن تو وصیت نامه خودش اجازه استفاده از عکس هاش رو داده یا نه ؟ من بی اجازه دارم استفاده می کنم . دیوان تو می دونی ؟)

۶ نظر:

مردیوجان گفت...

دیوا جونم
من میدونم نمیگم ;))


در آرامِ زلالِ گودالی کوچک
می توان دست کم گوشه ای از آسمان را دید شناخت
اما
دریای بیکران
.
.
.
آسمانی را به تمامی بلعیده
و هرگز آنقدر آرام نمیماند
که دریابی آسمانش را

ديوان گفت...

ديوا جون
من جدا لذت بردم عجب متن فوق العاده اي بود...
.
اين عكس ديوژن با اين متن، رنگ و روي تازه اي پيدا كرده... از طرف پدرم قدرداني ميكنم.
.
و در مورد وصيت پدرم... اون به همه گفته كه استفاده از كاراش بخصوص براي كسايي كه كاراشُ دوست دارن اونُ از صميم قلب خوشحال ميكنه...
و من به عنوان تنها پسر‌ِ پدرم از شما بخاطر استفاده از اين عكس در كنار متن زيباتون تشكر ميكنم.
.
زلال كه باشي آسمان در توست.

Ida گفت...

درود بر هر آنچه زلال است و پاک و روان
.
.
.
یوهو دیولاخیان :)

دیوار گفت...

من سر به آسمان داشتم دیرگاهی!
همونطور که حالا می‌دونی اجدادم هم همه سر به هوا بودند-سر به آسمان داشتند.
و زمین خوردیم.
آسمان از همین پایین یه جورایی قشنگ تره!
آسمان رو اگه تو یه گودال آبی کوچک ببینی قشنگه!
فقط بیننده هم باید چشمای زلالی داشته باشه.
چشمها را "هم" باید ....

ديو - يسنا گفت...

منم دیو - یسنا

دیوا بر دیوا ی گلم

عکس ماه فقط یکبار تو رودخونه میوفته...!!

من دوست دارم پهنه بیکران آب باشم تا یه گودال آب کوچیک چون اونوقت میتونم به اسمون خودشو نشون بدم تا بفهمه اسمون از منه نه من از اون؟؟؟

دیوسا گفت...

کی به انداختن سنگ پیاپی در آب، ماه را میشود از حافظه آب گرفت؟